DUA VAKTİ...

         
                                                             Herkese Selamlar,

 

         Odama geldiğime henüz yarım saat olmuştu, zihnimi toparlamaya ve duyduklarımı hazmetmeye çalışıyordum. Önce akşam yemeği geldi. Daha sonra adının Yeter hemşire olduğunu öğrendiğim hanım geldi. Gayet güler yüzlü, ses tonu ve  sıcaklığıyla beni rahatlatan bir bayan. Boyum ölçüldü, tartıda kilom tespit edildi, ateşim ölçüldü, sonra kan almaya geldiler, eko çektiler, kalbimin yoğun bakımdan sürekli takip edileceği bir şeylere bağladılar. Aman Allah'ım sözde dinlenmek için kalmaya karar vermiştim, bu personeller  artık beni bir an bile bırakmayacaklardı  anlaşılan...

 

             Bir şeye ne kadar fikren hazırlıklı olursanız olun içinde bilfiil olayı yaşayan olmak çok farklı.... insan kendini ne çok seviyor, nasıl da kıyamıyor, ne kadar hassas, ne kadar büyük bir güce sığınmaya ve O'nun tarafından korunmaya muhtaç ....

           

            Kendimi bir annenin savunmasız, zayıf, ağladığında herkesi başına toplayacak kadar  küçük ama  zayıflığıyla güçlü ve nazı çok iyi geçen yavrusu gibi hissediyordum. Acizliğimi şefaatçi kılıp O'na dua ediyordum. "Ey her şeyin tek Sahibi ve dilediğini dilediği gibi değiştirebilen, her şeye gücü yeten, her şeyin anahtarını (sağlık, sıhhat, afiyet, huzur, maddi-manevi zenginlik) elinde bulunduran merhameti sonsuz Allah'ım! Bana, benim yavrularıma merhamet ettiğim gibi, onların hatırına, sen de bana merhamet et."

           

            Derken küçük oğlum, ayrılalı yedi- sekiz saatte yedi sekiz yaş küçülmüş, sesi soluğu değişmiş bir vaziyette beni aradı: " Alo annecim nasılsın annecim, sen şimdi ne yapıyorsun annecim demesi bardağı taşıran son damla olmuştu." Telefonu kapatıp hüngür hüngür ağlamak istiyordum. Ben bir de çocuklarımın hasretine dayanacaktım , aman Allah'ım .....Onları Ankara'da bırakmıştım anneanneye, okulları vardı, hem beni ameliyatlı  görmelerini, incinmelerini istemiyordum.

           

            Artık herkes gitmişti, hemşire hanım, sağlık memurunun soruları vs bitmişti, ohh nihayet ve saat 22.30 olmuştu,  artık kendi kendimize kalmış ve artık uyuyabilecektik.  Hiç bir şey düşünmek istemiyor sadece ve sadece uyumak ve dinlenmek istiyordum ki boynunda steteskopu ile bir doktor içeri girmez mi." Sizi muayene edebilir miyim? İnanamıyorum....inanamıyorum ....gecenin bu saatinde ne diye beni muayene ediyor bu beyefendi, günler torbaya mı girdi anlayamadım. Herhalde hastane kuralları böyle yoksa bu hastanede mi ilgi bu seviyede ???      Yarın çok yoğun bir gün olacak....