Selamlar ve sevgiler herkese,
Yine uzun bir aradan sonra sonbahar hissiyatımı paylaşmak istedim.
Çoğumuza hazin görünür sonbahar mevsimi,
ayrılık vaktidir çünkü... Yaprak
dökümüdür bir anlamda....vazifesini tamamlayan binlerce bitki ve hayvancıklar vefat ederler . Sararan yapraklar
nazlı nazlı, birer ikişer toprağa
düşerler...dost ve arkadaşları olan hayvancıklarla birlikte ...Geride çıplak kalan
ağaç ise iskeleti andırır adeta....Ama giderken
öyle mucizeli ve adaletli giderler ki, çekirdek
ve tohumlarını yerlerinde bırakırlar... sanki eserlerinin fotokopisini emin
ellere toprağa emanet ederek giderler, canlıların en alt tabakasında olanlarda bile hiç
bir emek zayi olmaz, her iş muhafaza edilir ki gelecek bahar dirilişlerine
vesile olsun, her şeyin anlamlı ve
şefkatle olduğu belli olsun. Duygusal olanların kalpleri incinmesin zaten o nazik bedenleri kışın şiddetine, yağmuruna, fırtınasına
tahammül edemezlerdi ki....
Hazan gelecek baharın misafirlerine yer açmaktır....
mekanın cennet olsun.
YanıtlaSil