Herkese Selamlar,
İki aydan fazla oldu çeşitli nedenlerden dolayı bloguma yazı
yazamadım. Şu anda Ramazanla birlikte bloguma da kavuşmanın çifte mutluluğunu
yaşıyorum...
Habersiz gittiğim için üzgünüm... Ama habersiz gittiğim
gibi.... sürpriz yaptım, geldim. Umarım sevinmişsinizdir ....
Yazmak
...çocukluğumda günlüklerle başlamıştı, olan her bir şeyi, duygularımı, çocuksu
sevinçlerimi, kimi zaman hüzünlerimi
günün sonunda satırlara döker, kalemi defteri kendime dost yapardım. Bir gün yazmasam çok şey kaçırdım, günlüğüme vefasızlık yaptım, onu mahzun bıraktığımı sanırdımYıllar geçtikçe
günlükler de birikti, birikti.... Onları her okumamda geçmişte yaşadıklarımı
aynen yaşamak bana mutluluk vermedi,
babamın yıllar süren hastane hikayeleri... baba düşkünü bu evlada ağır geldi...
kimi buruklukları unutmak daha evlaydı, unutmak da bir nimetti... o nedenle
tarihe not düşmekten, içimi kağıtlara dökmekten vazgeçmiştim.
Ama
bilgileri paylaşmak güzel bence, yazdıklarım bilinmeyen şeyler değil ama bizler
unutkan varlıklarız, unuturuz...Hatta
bir düşünürün dediğine göre, yeni bir kitap okumaktansa daha önce okuyup
istifade ettiğimiz bir kitabi yeniden okumanın daha yararlı olduğunu yazıyordu.
Zihnimize yerleştirmek için hayatımıza, mutluluğumuza katkı yapacak şeyleri
tekrar tekrar okumak, bir konuyu öğreniyor gibi öğrenmek...daha kalıcı olacak.
Ramazan çok
kıymetli bir zaman dilimi....
Kendimizi keşfetmek... Empati yapmak için; "yokluğu"
yaşayarak, "yoksulluğu" anlamak, nimetlerin nimet olduğunun farkına
varmak, hayatın zenginliklerini idrak
etmek, maddeye değil manaya odaklanmak için ideal bir fırsattır diyorum
...katılıyor musunuz ???
Bana fikir ve önerilerinizle katılabilirsiniz... İyi
ramazanlar...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder