İNTİBA

                                                                İyi Akşamlar,

       "Sen anılması güzel olan bir söz ol. Çünkü insan kendi hakkında söylenilen güzel sözlerden ibarettir". Bu sabah okuduğum Mevlana'ya ait olan bu veciz ifade çok hoşuma gitti.

       Maalesef yüze söylenen sözlerde riya olabiliyor, menfaatler gözetilerek inanmadığı taltifler yapılabiliniyor(!) ama bir insanı anıyor olmak için o insanın anılan yerde olmaması gerekir. Gıyabında güzel sıfatlarla anılıyorsa bir insan... bana göre  güzel yaşamış, kendine ve hayata değer katmış ve gidişiyle de  bir boşluk bırakmıştır.   

     Çünkü insanın arkasında bıraktığı sadece hoş bir nağmedir ...Her şey hayal gibi gelir geçer ama o insanı sembolize eden,  onu karakterize eden bir kaç cümle mutlaka vardır.   O'nu tasvir eden kelimeler ise o insanın yaşadığı hayatı özetler, bıraktığı intibaı  resmeder. İnsanın imajı oluşturma şansı tek bir kere de...müsveddesi yok, silme düzeltme, tekrar etme imkanı da yok. Ya mana yüklü bir eser, bir şaheser.... ya da anlamını bulamamış, deryada sığ kalmış...kısır döngüde takılmış... Mesela öyleleri vardır ki O'nu andığınızda yüzünüzde hoş bir tebessüm belirir çünkü o hep mütebessimdir, esprilidir, canlıdır, enerjiktir, dürüsttür, her şartta dosdoğrudur, çalışkandır, yardımseverdir, üretkendir, toplum meselelerine duyarlıdır, işinin ehlidir, yaptığının hakkını verir. O'nu anmak bile size mutluluk verir. Veya başka birini andığınızda içiniz incinir, yüreğiniz hep burkulur, çünkü kibirdir, engin dağları kendi yaratmıştır, kırıcıdır, fani olduğunun bile farkında değildir, ebedi var olacak gibi çalımlıdır... Oysa her şey ne kadar da aldatıcıdır...ve çabuk geçicidir...

    Madem ki yapılan  hiç bir şey  zayi olmuyor,  güzel yaşayıp güzeller listesinde anılmak  dileğiyle ....İyi akşamlar..